Marc Nelissen (48) stopt na Zomerparkfeest 2024 als voorzitter. Zijn periode aan het roer van Venloos grootste festival bestaat uit drie afgebakende tijdsblokken met verschillende uitdagingen. Drie edities vóór corona, daarna twee jaar geen Zomerparkfeest en dan nog een blok met drie edities erna.

Voor hij terug wil kijken, moet hem eerst iets van het hart. ‘Heb je de Venlose begroting gezien?’, vraagt hij. ‘Er wordt zonder blikken of blozen vijf ton vrijgemaakt voor een eenmalig event rond Evert Thielen. 500.000 euro. Dat is 2,5 keer het totale budget dat wordt uitgetrokken voor álle andere evenementen samen!’

Geen visie
Het tekent volgens de Zomerparkfeest-voorzitter de kortzichtigheid van de gemeente Venlo. ‘We draaien in cirkels. Als je ziet dat wij iedere keer een heel pak papier in moeten leveren voor 35.000 euro - een schijntje. Waarom investeert Venlo niet in de bestaande infrastructuur maar in een eenmalig iets? Bovendien moet nog maar eens blijken dat dit een succes wordt.’

Sinterklaas
Hij zucht. ‘Iedere vier jaar als het evenementenbeleid bij de gemeente opnieuw behandeld wordt, volgen dezelfde oeverloze discussies. Er wordt een hele bak aan externe expertise ingevlogen, voor enorm veel geld. En waar gaat het over: de verdeling van diezelfde twee ton per jaar. Uiteindelijk verandert er niets. Acht jaar geleden werd al eens gevraagd of Venlo de nationale Sinterklaasintocht binnen moest halen. Toen hebben we ook al gezegd: investeer liever in de bestaande festivals. Dat zijn ze blijkbaar alweer vergeten.’

Venlo is geen Zutphen
Ik word er ook moe van dat Venlo zich dan laat vergelijken met Zutphen of een of andere forenzenstad. Moeten wij ons daaraan spiegelen? Omdat ze toevallig net zoveel inwoners hebben? Denk gewoon groter. Rotterdam geeft 15 euro per inwoner uit aan evenementen. Venlo nog geen 2 euro. En dan wordt het ook nog eens allemaal uitgesmeerd. Want de kermis in Belfeld moet wat krijgen en de sfeermarkt in Arcen. Dat vind ik allemaal prima. Maar het is pappen en nathouden. Men durft geen keuzes te maken. Maar ja, laten we het over Zomerparkfeest hebben.’

Maximaal 8 jaar
Toen hij in 2016 aantrad was het eigenlijk al duidelijk dat hij na 2024 zou stoppen. Een rooster van aftreden bepaalt dat op voorhand. Een bestuurder van Zomerparkfeest vervult die rol maximaal 8 jaar. Voor de voorzittersrol geldt hetzelfde - al kun je na een bestuursfunctie evengoed die voorzittersrol nog volmaken. Vanwege de corona-perikelen en gemiste edities is er bestuurlijk extra ruimte gecreëerd. Bestuurders kregen een jaar extra respijt. Maar Marc ziet daar vanaf. ‘De laatste jaren waren zeker niet de makkelijkste jaren.’

Secretaris
Marc kwam in 2012 in het bestuur als secretaris. Voor hij aantrad een betrekkelijk uitgeklede functie. Hij twijfelde na zijn sollicitatie zelfs of hij het wel moest doen. ‘Ik wilde niet alleen notulist zijn bij vergaderingen. Voorzitter Rom van Strijp, verzekerde mij in een persoonlijk gesprek dat er veel ruimte was om dingen zelf anders in te vullen. En dat hij ook meer op zoek was naar een rechterhand. Dat trok me over de streep.’

Veiligheid
Marc pakte de geboden ruimte met beide handen aan. Hij claimde het vergunningentraject en werd eindverantwoordelijk voor de veiligheid van het festival. Als Rom stopt en de vraag in het bestuur gesteld wordt of iemand ambitie heeft, zegt hij: “Dat weet ik niet”. Maar na een gesprek met zijn vrouw besloot hij ervoor te gaan.

Eer
Na zijn unanieme verkiezing voelde hij zich vereerd. ‘Het is wel het grootste festival van Venlo. Om dat voor te mógen zitten… De functie heeft me ook veel gebracht en geleerd. Veel contacten met mensen ook. Het festival stond er goed voor toen ik begon. We wilden verder bouwen aan de organisatie. De uitdaging was vooral om zelf cachet te geven aan de voorzittersfunctie. Niet Rom kopiëren. Rom maakte bijvoorbeeld een blog. Dat werd mij ook gevraagd, Maar dat zag ik niet zitten. Ik moest mijn eigen plaats in de organisatie vinden.

Andere rol
Ik merkte ook dat daardoor iets veranderde. Veel vrijwilligers kijken meer naar de rol dan naar de persoon. Neem nu de broodjessmeerders die iedere ochtend honderden broodjes beleggen voor de vrijwilligers. Ik liep altijd een rondje langs iedereen en ging op de tweede of derde van de productie bij hen zitten. Een van hen zei “O kom je nu pas bij ons zitten voorzitter….” Toen dacht ik: ok, wacht eens even. Dit is anders - mensen hebben nu andere verwachtingen bij jou.’

Topjaar met een barstje
Het ging crescendo die eerste jaren. 2019 noemt hij een hoogtepunt. ‘Die editie was waanzinnig. Alles klopte inhoudelijk, qua omzet en wat we daar neerzetten als gratis festival. Toch piepte en kraakte het organisatorisch wel, vooral voor bepaalde functies werd veel gevraagd van enkele personen. In het productieteam bijvoorbeeld. Misschien hadden we onderschat dat veel ambitie ook druk veroorzaakt. We waren constant bezig een steen omhoog te duwen en dan de volgende keer weer hoger en hoger. Eigenlijk was het niet meer realistisch. We wilden zowel kwalitatief als festival en kwantitatief groeien qua bezoekers. En tussendoor alle records breken. Als dat lukt, zoals in 2019, is dat fantastisch. Maar het heeft ook mensen in het rood gezet - onze vrijwilligers. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Toen is er wel realisme gekomen over: hoe willen we organisatie neerzetten? Het moet namelijk wel leuk en behapbaar blijven voor iedereen. Dat werd het doel. Toen kwam corona.’

De zwaarste tijd
Het zijn volgens Marc zonder twijfel de moeilijkste jaren geweest. Zeker 2021. In 2020 was het al redelijk snel duidelijk dat het festival niet door zou gaan. ‘Maar het jaar erna hebben we wel aan een editie gewerkt. Er is heel veel vergaderd voor een editie die er uiteindelijk niet is gekomen. Dat gaf wel een tik. Ook bestuurlijk gezien. Wat er in maatschappij in het groot gebeurde, gebeurde daar in het klein. Je zit toch met negen mensen, met negen meningen. Zoiets simpels als wel of geen test, leidde tot tegenstellingen en discussies. Negatieve energie en twisten die niet te maken hadden met de inhoud van het festival.’

Stereo Sunday
Kijk naar Stereo Sunday dat als enige festival wel door kon gaan. Daar stonden 6.000 man in het park. Je ziet dan dat het kwartje ook de andere kant op kan vallen. Bij hen heeft het juist gezorgd voor een enorme boost. Ik gunde ze dat enorm, maar dat wilden wij zelf ook natuurlijk. Ik weet nog waar ik was toen ik het belletje kreeg dat Zomerparkfeest niet doorging. Ik stond op een berg in Frankrijk. Op mijn verjaardag, 9 juli, Toen kreeg ik het te horen: “Kut.” In de organisatie hebben we er ook wel een paar deukjes door opgelopen. Er zijn mensen door gestopt.’

Nieuwe uitdagingen
Na twee jaar #Zonderparkfeest was er ook iets veranderd. ‘Je merkt dat ook in de maatschappij’ zegt Marc. ‘Mensen hebben een korter lontje. 2022 was een spannende editie. We waren heel blij dat we de mensen bij elkaar kregen. Dat was al heel spannend want er was echt een tekort, vooral aan verenigingen. Er zat heel veel druk op. Ook door het nieuwe betaalsysteem dat er bij kwam. Zelfs op vakantie bleef ik aan het bellen om dingen te regelen. Een grote vereniging zegde af: die zorgde altijd voor drie diensten aan de centrumbar. Een flink gat dus. Ik heb zelfs mijn netwerk in Eindhoven en Nijmegen nog benaderd. Uiteindelijk is een club uit Melderslo gevonden. Het was kantje boord. Er had maar net even iets verkeerd hoeven vallen en we hadden een gigantisch probleem qua personeelsplanning gehad. Uiteindelijk is het fijn dat dat nu weer gestabiliseerd is.’

Gratis festivals
Marc denkt dat Zomerparkfeest er goed is uitgekomen. ‘Kijk maar naar andere gratis festivals. Ook grote zoals Parkpop zijn gestopt. We zijn daarom in gesprek gegaan met andere gratis festivals zoals Appelpop en de Nijmeegse Vierdaagsefeesten. We kijken hoe zij dingen doen. Zo kun je van elkaar leren. Allebei die festivals hebben bijvoorbeeld een betaalde directeur. Wij zitten ook in een proces om te kijken of de structuur die we hebben nog wel houdbaar is. Dat is ook nodig richting subsidieverstrekkers. Fonds Podiumkunsten zegt nu eigenlijk al dat ze eigenlijk geen festivals subsidiëren die volledig op vrijwilligers draaien.’
‘We kijken naar hoe we dit in toekomst vorm moeten geven en of er organisatorische veranderingen nodig zijn. Juist het hart van de organisatie gezond te houden. Misschien vraagt dit wel ondersteuning in de vorm van betaalde krachten. Een soort festivaldirecteur of creatief directeur… Dat kan ook helpen bij fondsen, subsidies en bij sponsoring.’

Peaches op topeditie
Ik denk wel dat er de afgelopen jaren goede stappen zijn gezet. Er staat een gezonde basis die ook echt wel vooruit kan financieel. We staan er nu goed voor. 2023 was echt een topeditie weer. Het klopte gewoon. Met fantastisch weer; dat blijft een achilleshiel. En dat er reuring is bij mensen over een optreden: geweldig toch. Dat is Zomerparkfeest. Venlo is soms gewoon niks gewend. Net als toen met Scapino Ballet op Main. Sommige mensen vonden dat prachtig, sommigen vonden het niets. Ik heb nog een foto van dat optreden met het reuzenrad op de achtergrond. Ik vond het echt geweldig. Die stonden voor 9.000 man op te treden. Dat is voor een gezelschap voor moderne dans ook wat hoor. Dat doen zij normaal ook niet. Dit jaar hadden we dus Peaches. We vinden ook dat we dat moeten blijven doen. Haar management stuurde achteraf een mail met complimenten. Dat is mooi om terug te horen. Dat is Zomerparkfeest. De grenzen opzoeken, blijven vernieuwen, voorop lopen in ontwikkelingen en openstaan voor innovaties. Ook in de organisatie.’

Laatste doelstellingen
2024 wordt mijn laatste jaar aan het roer. Mijn doelen zijn de organisatie goed neer te zetten, opnieuw de status van provinciale cultuurplansinstelling (CPI) te krijgen (en dus verzekerd te zijn van vier jaar provinciale subsidie) en natuurlijk een laatste goede editie draaien. Nog één keer knallen. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich onderdeel blijft voelen van het festival. Of je nu barvrijwilliger of actief bent in de technische dienst, of iedere andere functie. Dat moeten we onthouden en blijven uitdragen. Dat is de basis. Ik hoop dat dat garandeert dat onze kinderen en kleinkinderen straks ook nog naar Zomerparkfeest kunnen.’

Presentatieklusje
En weet de voorzitter al wat hij daarna gaat doen? ‘Daar heb ik eigenlijk nog niet echt over nagedacht. Er komt nog een editie hè! Maar ik denk daarna eerst maar even niets. Echt een stap terug om niet in de weg te lopen. Misschien nog een presentatieklusje in Teatro ofzo. Ergens in de luwte. Ik blijf zeker betrokken.’

Tijd
Wat wel zeker lijkt is dat hij na editie 2024 minder geleefd wordt door zijn agenda. ‘Ja, als ik nu alweer zie wat er staat de komende weken. Sollicitaties voor bestuur, vergaderingen en een paar een-op-een-gesprekken… Al heb ik dat nooit als probleem gezien - ook nu niet. Iedere week staat vol met afspraken. Dat beseffen de meeste mensen niet en dat is maar goed ook. Er gaat gewoon veel tijd en energie in zitten, maar je krijgt er ook veel voor terug. Al ben ik iedere editie ook weer heel blij als het zondagavond is en alles is zonder incidenten verlopen. Die druk voel ik wel, die verantwoordelijkheid. Als er iets gebeurt, komen ze toch bij jou. Dat is wel heavy.’

Fietsen
De vrije tijd die niet naar Zomerparkfeest of zijn gezin gaat, besteedt hij het liefst aan fietsen. ‘Dat kan ik straks misschien meer gaan doen. Heerlijk om het hoofd leeg te maken.’